OFer Shelah، مدیر برنامه تحقیقاتی “سیاست امنیت ملی اسرائیل” یادداشت خود در وب‌سایت موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل را اینگونه آغاز می‌کند: “توافق برای آزادی گروگان‌ها بدون توجه به تمامی هزینه‌ها و بار روانی که به دنبال دارد، باید تصویب و به طور کامل اجرا شود.” [۱]
شلاح معتقد است اسرائیل هرگز قادر به از بین بردن حماس نبوده است و امتناع از آتش‌بس در غزه و اصرار بر زور و نیروی بیشتر به دلیل انگیزه‌های سیاسی، بقای شخصی و کوته‌اندیشی نتیجه‌ای جز فرسودگی نیروها و تحلیل جایگاه بین‌المللی اسرائیل نداشته است. وی می‌افزاید: “هیچ‌یک از این اقدامات واقعیت اساسی میدان را تغییر نداده و تنها جایگاه حماس را بهبود بخشیده است. رهبری آینده حماس در هفته‌های آینده از زندان‌ها آزاد خواهد شد. اسرائیل هیچ سودی از طولانی کردن قبول آتش‌بس نبرده است و اقداماتی مانند عملیات پیجر، حمله به زیرساخت‌های نظامی حزب‌الله و حذف سید حسن نصرالله حتی با قبول توافق در ماه مه گذشته در غزه نیز انجام می‌شد.” [۱]
و در انتها می‌افزاید: “تنها یک راه برای جبران این شکست وجود دارد و در این راه همان افرادی که مسئول فاجعه ۷ اکتبر بودند باید پاسخگو باشند و آن راهی نیست جز اینکه اسرائیل به طور کامل به ابتکار عمل بایدن/ترامپ برای تغییر شکل خاورمیانه به صورت ائتلاف منطقه‌ای که به عنوان وزنه تعادل عمل می‌کند متعهد باشد.” [۱]
Kobi Michael نیز در یادداشتی با عنوان “توافقنامه گروگانگیری و آتش‌بس – دو روی سکه فلسطینی‌ها” در وب‌سایت موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل سعی می‌کند این توافق را یک دستاورد مهم برای فلسطینی‌ها اعم از حماس و تشکیلات خودگردان فلسطین بداند و بیان می‌کند: “از منظر حماس، این توافق یک دستاورد مهم است و چیزی کمتر از یک پیروزی، حتی به قیمت جان و ویرانی زیاد نیست. حماس موفق شده است مهم‌ترین دارایی استراتژیک خود یعنی حفظ کنترل نوار غزه را به عنوان گامی در جهت هدف مطلوب خود برای تسلط بر کل نظام فلسطین حفظ کند. آزادی زندانیان فلسطینی که بسیاری از آنها از اعضای ارشد فتح هستند نیز دستاورد مهم دیگری است.
این روحیه مبارزه و مقاومت حماس، تشکیلات خودگردان فلسطین را تحقیر کرده و شکست و بیهودگی راه دیپلماتیکی که برای مقاومت انتخاب کرده است را برجسته می‌کند و جایگاه سیاسی و ملی حماس را که در حال حاضر از حمایت بیشتری نسبت به فتح برخوردار است، تقویت می‌کند.”این توافق همچنین روح جنگی تازه‌ای را در حماس و رهبری آن دمیده است. خلیل الحیه، یکی از اعضای ارشد حماس، اظهار داشت که مبارزه برای نسل‌ها ادامه خواهد داشت و متوقف نخواهد شد. [۲]
“هنگامی که خلیل الحیه در مورد مبارزه جاری صحبت می‌کند، باید به عنوان اشاره‌ای به ادامه مبارزه برای جایگزینی فتح در رهبری تشکیلات خودگردان فلسطین و ساف تلقی شود. از دیدگاه حماس، این توافق گام دیگری در این راه است، شکاف دیگری در دیوار تشکیلات خودگردان فلسطین قبل از اینکه حماس در نهایت آن را از فتح بگیرد. رهبران حماس مراقب هستند که این توافق را به عنوان یک پیروزی برای مردم فلسطین و نشان افتخار برای مقاومت شهروندان فلسطینی در غزه معرفی کنند. تملق و چاپلوسی زیادی بر همه غزه‌ها تحمیل خواهد شد و رهبری حماس در به اشتراک گذاشتن دستاوردها با ساکنان غزه برای آرام کردن تنش‌ها، تعدیل مخالفان، الهام بخشیدن به تشویق و تجدید روحیه جنگ تردیدی نخواهد داشت.
بنابراین، در مورد حماس، هیچ چیز جدیدی وجود ندارد. این سازمان همچنان بر بازسازی خود و حفظ تسلط مستحکم خود بر غزه و ساکنان آن متمرکز است و قاطعانه به مبارزه خود علیه اسرائیل تا دستیابی به هدف نهایی، حتی در صورت تأخیر، ادامه می دهد. بسیار مهم است که روشن فکر، محتاط و آماده برای پیش‌بینی تهدیدات باشیم و از غافلگیری یا افتادن در تله‌های مفهومی که صرفاً خیال‌بافی هستند اجتناب کنیم.” [۲]
منابع:
[۱] Ofer Shelah, “Implementation of the Hostage Agreement: The Only Way to Atone for the Failures”, Institute for National Security Studies (INSS), 2025
[۲] Kobi Michael , “The Hostage Agreement and Ceasefire—The Palestinian Side of the Coin”, Institute for National Security Studies (INSS), 2025
